حدیث درمورد رحمت خدا

خشنودی خدا را طلب کنید تا دعایتان مستجاب شود!
أَنَا الضَّامِنُ لِمَنْ لَمْ يَهْجُسْ فِي قَلْبِهِ إِلَّا الرِّضَا أَنْ يَدْعُوَ اللَّهَ فَيُسْتَجَابَ لَهُ.
امام حسن مجتبی فرمودند: كسى كه در دلش هوايى جز خشنودى خدا خطور نكند، من ضمانت مى كنم كه خداوند دعايش را مستجاب كند.
كافى ج 2 ، ص 62، ح 11

حدیث درباره خشنودی خدا

بیم و امید به خدا یعنی همین!!
ارجُ اللهَ رَجاءً لایُجَرّئُکَ عَلَی مَعاصیهِ وَ خَفِ اللهَ خَوفاً لا یُؤیسُکَ مِن رَحمَتِه.
امام صادق علیه السلام فرمودند: به خداوند امیدوار باش، امیدی که تو را بر انجام معصیتش جرأت نبخشد و از او بیم داشته باش، بیمی که تو را از رحمتش ناامید نگرداند.

 شمّه ای از مهربانی خدا
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند: إِنَّ الْمَرَضَ ینَقِّی الْجَسَدَ مِنَ الذّنوبِ كَمَا یذْهِب الْكِیر خَبَثَ الْحَدِید؛
بیماری تن را از گناهان می پالاید، همچنانکه دم آهنگری، ناخالصی آهن را می زداید.
دیلمی، حسن بن محمد، ارشاد القلوب الی الصواب، ج1، ص43

حدیث در مورد مهربانی خدا

 با این دوخصلت از دنیا و آخرت باز می مانیم
ایاک و الکسل و الضجر فانهما یمنعانک من حظک من الدنیا و الاخره
امام صادق علیه السلام به یکی از فرزندانش فرمود: از تنبلی و بی حوصلگی بپرهیز که این دو خصلت تو را از بهره دنیا و آخرت باز می دارد.
اصول کافی، ج 9، ص 559

تا می توانید دعا کنید!
عَلَيْكُمْ بِالدُّعَاءِ فَإِنَّكُمْ لَا تَقَرَّبُونَ بِمِثْلِهِ وَ لَا تَتْرُكُوا صَغِيرَةً لِصِغَرِهَا أَنْ تَدْعُوا بِهَا إِنَّ صَاحِبَ الصِّغَارِ هُوَ صَاحِبُ الْكِبَارِ.
امام صادق علیه السلام فرمودند: شما را سفارش مى كنم به دعا كردن، زيرا با هيچ چيز به مانند دعا به خدا نزديك نمى شويد و دعا كردن براى هيچ امر كوچكى را، به خاطر كوچك بودنش رها نكنيد، زيرا حاجتهاى كوچك نيز به دست همان كسى است كه حاجتهاى بزرگ به دست اوست.
كافى(ط-الاسلامیه) ج 2 ، ص 467 ، ح 6

حدیث درباره دعا کردن

وقتی خدا خوبی بنده اش را می خواهد
امام صادق (علیه السلام) فرموده اند:« أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: إِذَا أَرَادَ اللَّه بِعَبْدٍ خَیْراً عَجَّلَ عقوبَتَه فِی الدّنْیَا وَ إِذَا أَرَادَ اللَّه بِعَبْدٍ سوءاً أَمْسَكَ عَلَیْهِ ذنوبَه حَتَّى یوَافِیَ بِهَا یَوْمَ الْقِیَامَةِ؛
هرگاه خداوند خوبی بنده ای را بخواهد، در همین دنیا کیفرش دهد و چون برای بنده ای بد بخواهد گناهانش را نگه دارد تا در روز قیامت کیفر بیند.»
الخصال، ابن بابویه، محمد بن علی، ج1، ص20، ح70