اکنون، دانشمندان "دانشگاه ایالتی آریزونا" (Arizona State University)، روش جدیدی برای تقویت احتمالی این مکانیزم کشف کرده‌اند که ممکن است به نگه‌ داشتن این "ساعت مولکولی" کمک و با گسترش آن، روش بهتری برای طول عمر کشف کند.

تقسیم سلولی، با طرح ژنتیکی موجود در کروموزوم‌ها که رشته‌های  Xمانند DNA هستند، مشخص می‌شود. مشکل این است که با هر تقسیم، کمی از این اطلاعات گم می‌شود و نهایتا کروموزوم تضعیف می‌شود تا محل تقسیم نشدن سلول را مشخص کند.

این رشد سلولی کاهش‌یافته، خود را در بدن به شکل تضعیف شدن و بیماری مرتبط با بالا رفتن سن نشان می دهد.

تلومرها، دفاع طبیعی بدن در مقابل این فرآیند هستند. از آنجا که تلومرها از توالی مکرر DNA ساخته شده‌اند، در انتهای هر شاخه  Xشکل قرار می‌گیرند و با هر تقسیم سلولی، ضربه را می‌گیرند، به طوری‌ که هیچ اطلاعات ژنتیکی مهمی گم نمی‌شود.

اما تلومرها، نمی‌توانند این روند را برای همیشه ادامه دهند و نهایتا گذشت زمان، آنها را از بین می‌برد. در این روش، طول تلومرها با طول عمر و سلامتی، ارتباط مستقیم دارد.

دانشمندان پس از درک این موضوع،  برای سال‌ها سعی داشته‌اند راهی برای کند کردن تضعیف تلومرها پیدا و آنها را ترمیم کنند یا حتی طول‌شان را افزایش دهند.

هدف بسیاری از این بررسی‌ها، "تلومراز" (telomeres) است. تلومراز، آنزیمی است که تلومرها را هنگام تضعیف، بازسازی می‌کند.

پژوهشگران دانشگاه آریزونا به منظور یافتن راهی برای کمک به تلومراز، چگونگی کارکرد آن را دقیق‌تر بررسی کردند.

"ژولین چن" (Julian Chen)، پژوهشگر ارشد این بررسی می‌گوید: تلومراز، یک سیستم توقف داخلی دارد تا از ترکیب دقیق تکرارهای تلومریک DNA  مطمئن شود.

درهرحال، این سیستم توقف محافظ و ایمن، همه فعالیت‌های آنزیم تلومراز را محدود می‌کند. احتمال دارد یافتن راهی برای رهایی کامل این توقف‌ها روی تلومراز، طول از دست رفته تلومر سلول‌های بنیای بزرگسالان را بازگرداند و حتی، روند پیری سلولی را وارونه سازد.

به گفته پژوهشگران، امکان دارد هدف قرار دادن این نشانه توقف، عملکرد تلومراز را تقویت کند و سلول‌های بنیادی بزرگسال را برای مدتی طولانی سالم‌تر نگه دارد.

این پژوهش، در مجله "The EMBO" به چاپ رسید